Hoe houd je de kabels in je tas uit elkaar? Rolf Hut stuitte op een simpele, maar briljante oplossing.

‘Wat is dat?’ Collega Anna kijkt vol afschuw in mijn tas. Op alles voorbereid heb ik altijd alle mogelijke oplaad­kabels voor verschillende apparaten bij me: usb-micro voor Android, Apple Lightning voor iPhones en usb-c voor de ­GoPro. Dan nog een paar geluidskabeltjes voor mijn kop­telefoon, alsmede de verloopstukjes en een adapter voor mijn laptop. En, zoals losse kabels graag doen, ­vormen ze in mijn tas een grote bal van niet uit elkaar te ­krijgen snoerspaghetti.  

Anne zucht en haalt een voor een, supernetjes, kabels uit haar eigen tas. Elke kabel bij elkaar gehouden door een raar zwart klemmetje dat, alsof het ervoor is gemaakt, om de opgerolde kabel heen grijpt. ‘Waar haal je die? Die zijn geweldig!’ Ze kijkt me verbaasd aan. ‘Bij Kruidvat.’ Dan pas zie ik wat het zijn: haarklemmen. Briljant.

In mijn toch vooral mannelijke vrienden- en collegagroep ­heb ik niemand eerder haarklemmen zien gebruiken. Niet in hun haar en zeker niet voor hun kabels.

In mijn Einsteinachtige haar zitten geen haarklemmen. ­Logisch dat ik ze niet op mijn netvlies had als manier om kabelkluwens beter te organiseren. Überhaupt heb ik in mijn toch vooral mannelijke vrienden- en collegagroep ­niemand eerder haarklemmen zien gebruiken. Niet in hun haar en zeker niet voor hun kabels.

Anna gebruikt iets uit haar dagelijks leven om een simpel technisch probleem op te lossen. Ik zou nooit op dat idee zijn gekomen, maar omdat we in Delft een divers team aan ingenieurs hebben, krijg ik input van mensen met heel gevarieerde ­levenslopen. Bij Anna was het een manier om kabels uit elkaar te houden. Volgende keer is het misschien een Spaanse stagiair die een nieuwe constructiemethode ­bedenkt op basis van de menselijke torens die ze daar ­tijdens festivals maken. Verschillende achtergronden brengen verschillende ideeën met zich mee.

Een jongen met een vuilnisman en een verpleger als ouders heeft nieuwere ideeën dan een meisje met een advocaat en een hoogleraar als ­ouders.

Diversiteit toevoegen aan een team ingenieurs is niet ­alleen eerlijk, maar maakt het team ook beter in staat om problemen op verschillende manieren te bekijken en op te lossen. Dat hoeft niet per se diversiteit te zijn langs de ­gebruikelijke verdelingen. Een jongen die opgroeit in een gezin met een vuilnisman en een verpleger als ouders voegt meer diversiteit toe en heeft nieuwere ideeën dan een meisje met een advocaat en een hoogleraar als ­ouders.

Anna brengt haar Tsjechische achtergrond, haar vrouw-zijn, haar nerd-hobby’s, alles wat zij is, mee ons team in Delft in en daarmee verrijkt ze dat team. Met de handvol haarklemmen die ik van haar kreeg, is mijn tas nu eindelijk geen kabelspaghetti meer.

Kan iemand Kruidvat (en Apple stores?) vertellen om wat haarklemmen in het schap bij de usb-kabels te leggen? Misschien dat bij langslopende klanten dan ook het ­kwartje valt.

Rolf Hut is assistant professor aan de TU Delft, maker, spreker en schrijver. In zijn nieuwe column voor De Ingenieur kijkt hij naar dingen die misschien geen hoogwaardig ingenieurswerk uitstralen, maar wel getuigen van denken als een ingenieur.

Foto: Hans de Lijser