In Zweden hebben de bedrijven SSAB, LKAB en Vattenfall als eersten sponsijzer, een tussenproduct op weg naar staal, geproduceerd met gebruik van duurzaam opgewekte waterstof. Daarmee wijzen de bedrijven de weg naar een staalsector met minder CO2-uitstoot.

Om van ijzererts (ijzeroxiden) staal te maken, moet je de zuurstofatomen uit het erts slopen. Deze reductiestap gebeurt in traditionele staalfabrieken met behulp van steenkool en cokes die worden verstookt. Daarbij komt natuurlijk veel CO2 vrij. Deze figuur laat dat mooi zien.

 

 

De staalsector beseft dat dit anders moet en hier en daar lukt het bedrijven om te innoveren. SSAB, LKAB en Vattenfall lijken hierin wereldwijd voorop te lopen. Ze bouwden in Luleå, Zweden, de HYBRIT-pilotfabriek.
 

Duurzame variant

Daar willen ze laten zien dat sponsijzer ook goed te produceren is met behulp van fossielvrij waterstofgas om het ijzererts te reduceren, in plaats van de cokes. De rechterroute in de figuur geeft deze duurzame variant weer. Lees ook het artikel ‘Hier komt het klimaatbestendige staal’ (ook te lezen als pdf-bestand) uit het meinummer van De Ingenieur van vorig jaar.
 

Eerste sponsijzer

De proeffabriek heeft zijn eerste sponsijzer uitgespuugd, een tussenproduct op weg naar staal, zo maken de bedrijven vandaag bekend. Het sponsijzer (zie de foto boven dit artikel) is geproduceerd in een onafgebroken proces. Het spul is van goede kwaliteit, meldt Vattenfall, en tot nu toe is er zo’n 100 ton van geproduceerd.


Groene waterstof

Om het produceren van staal echt duurzaam te maken, moet ook de gebruikte waterstof wel 'groen' zijn. Dat zit wel goed in Zweden. Het land heeft bijna alleen maar CO2-vrije stroom, opgewekt door kerncentrales en waterkrachtcentrales.

Deze groene stroom drijft de elektrolyse van water aan, waarbij de waterstof wordt gevormd. Het gas kan direct worden gebruikt of worden opgeslagen voor later gebruik. In mei van dit jaar begon in Luleå de bouw van een waterstofopslagfaciliteit op proefschaal.


Foto en figuur Vattenfall