Het nieuwste exoskelet van Project MARCH, een studententeam van de TU Delft, heeft de hooggespannen verwachtingen ingelost. Dwarslaesiepatiënt en piloot Ruben de Sain kon er afgelopen weekend bij een wedstrijd in Düsseldorf alle hindernissen mee nemen, waarmee hij tweede werd. Inmiddels werkt een nieuw Delfts studententeam aan een nog beter exoskelet.

Bij een dwarslaesie is je ruggenmerg beschadigd en heb je daaronder geen gevoel meer in je lichaam. Mensen die dit is overkomen, zitten noodgedwongen in een rolstoel. Dat levert beperkingen op in het dagelijks leven, maar is ook in sociaal opzicht een onprettige en onwenselijke situatie.
 

Wedstrijden

Daarom werken wereldwijd ingenieurs aan zogeheten exoskeletten. Dit zijn apparaten die aan het lichaam – meestal de benen – worden bevestigd en die er met machinekracht voor zorgen dat een patiënt toch kan staan, of zelfs lopen. Hoewel er al enkele modellen op de markt zijn, staat het vakgebied nog in de kinderschoenen.

Om de ontwikkeling te versnellen zijn er wedstrijden tussen exoskeletbouwers. Een voorbeeld is de Cybathlon die vorig jaar in Zürich (Lees: ‘Olympische Spelen voor hightech hulpmiddelen’) plaatsvond, en waar deelnemers met verschillende technieken tegen elkaar streden.
 

Traplopen en opstaan uit sofa

Afgelopen zaterdag 7 oktober vond er in Düsseldorf, Duitsland, een kleinere versie van de Cybathlon plaats. Tijdens deze wedstrijd op de beurs RehaCare moesten de deelnemers met hun ondersteunende robotische pakken achter elkaar verschillende hindernissen nemen: traplopen, opstaan uit een diepe sofa, een helling op en over ruw terrein lopen. Dit alles moesten ze binnen acht minuten doen.

Het was nog wel even spannend of dit piloot Ruben de Sain van Project MARCH (lees: 'Delfts exoskelet zet eerste stappen') binnen de tijd zou lukken. Toen deze de eerste tests deed op het parcours, deed hij 13 minuten over al deze obstakels, terwijl het in de wedstrijd binnen 8 minuten moet. ‘Gelukkig konden we met kleine verbeteringen de snelheid van Ruben flink opvoeren en we zijn dan ook trots dat hij in zijn laatste poging een tijd realiseerde van 6 minuten en 55 seconden’, vertelt woordvoerder Marise de Baar van het team Project MARCH.
 

3D-printer

De studenten hebben onder andere het invoerapparaatje (waarmee de gebruiker instelt welke handeling het exoskelet moet uitvoeren) van de rechter- naar de linkerkruk verplaatst. 'We merkten tijdens deze oefenrondes namelijk dat Ruben zich met zijn rechterhand aan een railing moest vasthouden. Maar dat was ook de hand die het invoerapparaatje bediende. Deze onhandigheid kostte enorm veel extra tijd. Met onze 3D-printer hebben we daarom een nieuw handvat gemaakt voor de linkerkruk. Dat leverde een flinke tijdwinst op,’ aldus de Baar.

Ook hebben de studenten de software van hun exoskelet nog tijdens de wedstrijd aangepast. ‘Ooit hebben we ingesteld dat tussen twee opeenvolgende stappen 4 seconden zitten, maar het bleek dat het voor Ruben best sneller kon.’ Uiteindelijk haalden De Sain en Project MARCH de tweede plaats.
 

Nieuw team

Het laat zien dat het Delftse exoskelet nog lang niet af is. Voor deze generatie studenten zit het werk er nu op – de wedstrijd was hun laatste test –maar het nieuwe team is alweer begonnen. In alle rust werken zij aan hun eigen concept van een exoskelet. ‘Waarschijnlijk gaan zij wel onderdelen van ons overnemen en daarop voortbouwen. Want wij hebben laten zien dat ons exoskelet werkt; nu is het aan hen om het te verbeteren zodat ze over een jaar misschien zelfs de wedstrijd kunnen winnen’, aldus De Baar.

Of er over een jaar weer een Cybathlon Experience is, is nog niet bekend. Volgens De Baar wordt er in de wandelgangen al gesproken over het naar Nederland halen van de wedstrijd. Wel staat al vast dat in 2020 de eerstvolgende grote Cybathlon zal plaatsvinden; opnieuw in Zwitserland, één van de landen die vooroploopt met dit soort hightech hulpmiddelen.

 

Openingsbeeld Project MARCH