De Muur van Trump als ingenieursprobleem
Het bouwen van een muur langs de grens met Mexico is een stuk ingewikkelder dan de Amerikaanse president Trump denkt. Het is een ingenieursopgave van jewelste, want de grond is grillig.
Wat kan simpeler zijn dan het bouwen van een muur? Je bestelt voorgefabriceerde betonelementen en die zet je rechtop, net zo lang tot je muur 1600 km lang is. Die muur wordt groot, hij wordt mooi en hij wordt pakweg vijftien meter hoog. Dit alles volgens Donald Trump zelf, op grond van zijn uitlatingen tijdens de verkiezingscampagne. Of die muur zal doen wat hij beoogt (indringers buitenhouden) is een open vraag maar de president lijkt vastbesloten dat hij er moet komen. Dat maakt de kwestie actueel hoe je zo'n muur bouwt.
Verschillende grondsoorten
Smithsonian Magazine heeft alvast een inventarisatie gemaakt door twee geologen te raadplegen. Die stellen vast dat een muur langs de Amerikaans-Mexicaanse grens door zijn lengte heel landere karakteristieken heeft dan de wolkenkrabbers die Trump eerder liet neerzetten. De bouwers zullen te maken krijgen met een hele collectie verschillende grondsoorten zoals woestijnzand, moeras, rotsen in bergachtig gebied, bossen, grasland en rivieren. Texas alleen heeft 1300 verschillende grondsoorten, niet allemaal ideaal voor een muur. Een ononderbroken constructie die steeds weer anders is gefundeerd, is dan 'een grotere uitdaging dan een wolkenkrabber van 95 verdiepingen', aldus het tijdschrift. Als voorbeeld toont Smithsonian het hek dat er al staat aan de zuidgrens van Californië, dat dankzij een speciale constructie verticaal kan worden aangepast aan de zich verplaatsende zandduinen van Algodones. Maar deze afrastering is slechts vijf meter hoog en is niet van beton. Een star bouwsel zou snel ondergestoven raken.
Bewegende bodem
In het algemeen waarschuwen de door Smithsonian geraadpleegde experts voor bewegende bodems, zoals kleiachtig sediment, dat kan zwellen als het nat wordt en krimpt als het uitdroogt. Andere mogelijke problemen zijn bijvoorbeeld zure grond, die staal opvreet, en gipshoudende bodems die zowel beton als metaal aantasten. Soms zul je maar twee opties hebben: alle grond die in contact met je fundering kan komen, weggraven en vervangen, of een ander traject kiezen. Dat is al gebeurd met het bestaande hek in Texas, dat stukken grond van Amerikaanse boeren aan de verkeerde kant laat, en voor de bedoelde eigenaren poorten heeft - die het hek weer kwetsbaarder maken.
Het decreet van Trump over de muur vraagt om een onderzoek naar (onder andere) 'alle geofysische en topografische aspecten van de zuidgrens' dat binnen een half jaar af moet zijn. Een van de geraadpleegde deskundigen werkt aan een pijplijn van drie kilometer waarvoor het voorbereidende onderzoek al vijf jaar loopt. 'De aarde heeft weinig geduld met slordigheid. De geologie verwaarlozen doe je op eigen risico.' (Herbert Blankesteijn)
Stagiaires van de Mexicaanse ontwerpstudio Estudio 3.14 hebben in samenwerking met de Amerikaanse hoogleraar Hassanaly Ladha van de University of Connecticut ontwerpen gemaakt van hoe de muur op de Amerikaans-Mexicanse grens er gedrapeerd in het landschap uit zou komen te zien. Omdat de muur mooi moet zijn is het ontwerp geïnspireerd op de paarse muren van Luis Barragán, een van de grote architecten van de Mexicaanse bouwkunst. De muur is overigens niet alleen een barrière, maar is tegelijkertijd een gevangenis voor de elf miljoen uit de VS gedeporteerde illegalen. De Esstudio 3.14 hoopt met zijn ontwerpen het publieke debat te beïnvloeden over het in hun ogen verwerpelijke voornemen van de bouw van de muur. Een deel van de beeldencollectie is te zien in de openingsfoto en de galerij hieronder.