Ook als de wereld allerlei zinnige maatregelen neemt om de uitstoot van de bouw terug te dringen, is dat niet voldoende om binnen de als ‘veilig’ geldende grens van 1,5 graad Celsius opwarming van de aarde te blijven. Dat is de ontnuchterende boodschap van een groep onderzoekers van Nederlandse instellingen in het online tijdschrift Nature Communications.

 

Het gebruik van bouwmaterialen in de wereld is tussen 1980 en 2020 meer dan verviervoudigd. Om te voorspellen hoe het zich tot 2060 verder zou ontwikkelen, gebruikten de onderzoekers een door het Planbureau voor de Leefomgeving gebouwd, gedetailleerd computermodel.

‘We zijn daarbij uitgegaan van een middle-of-the-road-scenario wat betreft groei van de bevolking en de economie’, zegt hoofdauteur Xiaoyang Zhong van de Leidse universiteit.

 

Met en zonder maatregelen

Met een ander model voorspelden de onderzoekers vervolgens de uitstoot van de bouwmaterialen tijdens hun totale levenscyclus. In het geval van business as usual liet de simulatie zoals verwacht een gestage groei van de uitstoot zien.

Omdat de uitstoot juist moet krimpen, berekenden de onderzoekers daarna wat er gebeurt als de wereld een pakket van zeven als haalbaar geldende maatregelen zou nemen. Bijvoorbeeld een 20 procent efficiënter ruimtegebruik, onder andere door thuiswerken te stimuleren.

Zhong: ‘De uitstoot blijkt dan wel te krimpen, maar niet genoeg. De wereld komt in een 2 graden-scenario terecht.’

 

Staal en beton

Dat de uitstoot zo moeilijk omlaag te krijgen is, komt vooral door beton en staal, materialen met een grote uitstoot die waarschijnlijk nog lang de belangrijkste bouwmaterialen zullen blijven. De emissie daarvan kán wel sterk omlaag – denk bijvoorbeeld aan de plannen van Tata Steel voor het maken van staal met windstroom in plaats van steenkool – maar het duurt naar verwachting nog vele decennia voordat dat echt op wereldwijde schaal gebeurt.

Wat moet de wereld dan intussen doen? Zhong: ‘Er zijn ruwweg twee mogelijkheden. De eerste is het stimuleren van circulair denken en gedragsverandering, zodat bijvoorbeeld rijker worden minder automatisch betekent dat je groter gaat wonen. Overheden zouden financiële prikkels kunnen gebruiken om dat te sturen.

De andere mogelijkheid is om de grote CO2-bijdrage van de bouw te compenseren door andere sectoren, zoals de energie, sneller te decarboniseren. Die sectoren kunnen dat vaak wat gemakkelijker dan de bouw.’

Duidelijk lijkt wel dat de wereld nog een harde dobber gaat krijgen aan de uitstoot die de bouwsector met zich meebrengt.

 

Auteur: Timo Können

Openingsfoto: Depositphotos.com