Japanse onderzoekers slaagden erin een robotvinger te bedekken met een huid van menselijke cellen. Zo komt de levensechte robot steeds dichterbij.

 

Wanneer is het punt bereikt dat een robot niet meer van een mens te onderscheiden is? Misschien als het apparaat volledig door een echte, levende huid bedekt is?

Een team onderzoekers uit Japan heeft de eerste stap gezet om dit te voor elkaar te krijgen. Deze week presenteerden zij in het wetenschappelijke tijdschrift Matter drie robotvingers bedekt met ‘huid-equivalent’ dat leeft. Dit is weefsel dat in het lab wordt gemaakt uit een mix van levende en niet levende componenten zoals fibroblasten (bindweefselcellen), keratinocyten (opperhuidcellen), collageen (bindweefsel-eiwit) en hydrogel.

 

Buigen, strekken, helen

De vingers worden aangedreven door elektromotoren en kunnen zich dus buigen en strekken. De huid is elastisch en sterk genoeg om dit aan te kunnen. Verder is het materiaal waterafstotend en kan het zichzelf helen bij een beschadiging. Wel moet de vinger dan een poosje met een collageenpleister op de ‘wond’ in een bakje met kweekvloeistof liggen.

Robotvinger met collageenpleister in bakje kweekvloeistof, Shoji Takeuchi, CC BY SA

 

Kunsthuid

De functie van deze huid is de robot er menselijker uit te laten zien. Dit in tegenstelling tot de kunsthuid voor robots waar De Ingenieur eerder deze maand over schreef: die was bedoeld om warmte te detecteren van mensen in de buurt en de robot daarmee veiliger te maken. Het uiterlijk van de robot speelde hierbij geen rol.

 

Werkwijze

Om de huid te maken dompelden de onderzoekers de mechanische vingers eerst onder in een mengsel van collageen en menselijke bindweefselcellen. Dit mengsel heeft de neiging te krimpen, en sluit zich daardoor stevig om de robotvinger.

Je kan het zien als een soort grondlaag, vertellen de onderzoekers in een persbericht. Die wordt vervolgens afgewerkt met een laag menselijke huidcellen. Vooralsnog is het een tijdelijke huid – voor een meer langdurige robotbedekking moeten de cellen afvalstoffen af kunnen voeren en voedingstoffen toegediend kunnen krijgen. Ook willen de onderzoekers in een later stadium nog proberen haarzakjes en zweetklieren toe te voegen. 

 

Uncanny valley

Maar is een levensechte huid voor robots eigenlijk wel wenselijk?  Veel mensen voelen zich juist ongemakkelijk bij robots die te veel op mensen lijken en vinden ze een beetje creepy. De uncanny valley, heet dit effect.

In Japan lijkt men hier minder moeite mee te hebben dan in Europa, daar wordt veel onderzoek gedaan naar het zo menselijk mogelijk maken van robots. Het idee hierbij is dat je de uncanny valley kan oversteken – als de gezichtsuitdrukkingen van een robot écht als twee druppels water op die van mensen lijken zou het creepy gevoel kunnen verdwijnen.

Al is een mega-schattig robotje van plastic kopen natuurlijk een simpeler alternatief..

 

Openingsbeeld: Matter/Kawai et al, 2022

Robotje: Deposithotos

Vond je dit een interessant artikel, abonneer je dan gratis op onze wekelijkse nieuwsbrief.