Madelon van der Wielen had haar man, hij heet Arjan, gedwongen tot een technische hobby. Een novum voor deze rubriek.
We troffen Madelon bij de voorbereidingen voor de door haar georganiseerde Powertoolrace, waarvoor sponsor Praxis zojuist een houten baan had aangelegd. Ze keek naar de lucht en hoopte hardop dat het droog zou blijven. Zo niet, dan ging ze ook nog een overkapping regelen.
De Powertoolrace was een onderdeel van het jaarlijkse Heldenfestival dat in het centrum van Houten werd georganiseerd. Het was de bedoeling dat de deelnemers een zelfgebouwd miniatuurvoertuig zo snel mogelijk over een 22 m lange baan lieten racen. ‘Ik denk dat dit spectaculair is’, zei Madelon.
Ze runt een feestwinkel in een door de gemeente beheerd pand en in haar huurcontract staat dat ze verplicht is om jaarlijks ‘een culturele bijdrage’ te leveren. En zo was ze dus op het idee gekomen om een powertoolrace te organiseren.
Hoewel het een serieuze tak van sport is, was er tot dan toe slechts één inschrijver. Haar echtgenoot Arjan van der Wielen deed zeker mee en als de laatste berichten klopten ook nog haar schoonvader. ‘Ik heb mijn man gedwongen iets te bouwen, ja’, zei Madelon.
Bij haar voeten stond een zwarte doos op wieltjes, die ze de A-Team-auto noemde. ‘Hij is gemaakt van een slijptol. Hij heeft er een paar uur over gedaan.’ Eerder had hij een ander miniatuurvoertuig gebouwd, maar dat had ze afgekeurd. ‘Als bij ons thuis twee keer de stroom uitvalt, hoe moet dat dan op een groot festival? Voor hetzelfde geld zit de hele boel dan zonder stroom. En dan?’ Arjan, die van huis uit elektricien is, zag de gevaren en schikte zich in zijn lot. ‘Hij is opnieuw begonnen, en dit is het resultaat.'
Toen we vroegen hoe hard of het apparaat kon, ging ze hem op zijn werk bellen. ‘Hij neemt niet op, hij neemt niet op!’, zei ze de hele tijd, waarna ze hem ging sms’en. Toen hij eindelijk opnam, zei hij dat het miniatuurvoertuig waarschijnlijk ongeveer 50 km/h ging. Daarna vroeg hij of hij door mocht gaan met zijn werk.
Het mocht.
Nadat hij had beloofd dat hij die avond op tijd zou zijn voor zijn eerste powertoolrace, hing zijn vrouw op.
‘Spannend, hoor’, zei ze.
Wat was spannend? Of haar man die avond ging winnen? Of er genoeg deelnemers waren? Of het ging regenen?
‘Nee, hoe de foto eruit komt te zien.’
Fotograaf Elmer had de organisator van de powertoolrace tussen de balen hooi gelegd waar later die avond de miniatuurvoertuigjes tegen tot stilstand zouden komen. ‘Dit moet voldoende zijn’, zei Madelon, terwijl ze de hooibalen testte. ‘Dat moet ook wel, anders moet hij een nieuwe slijptol kopen.’
Ze informeerde of het interview voorbij was. Toen dat het geval bleek te zijn, ging ze verder met de voorbereidingen: het bellen van haar schoonvader, die nog niet klaar was met het bouwen van zijn voertuig.
De straat en de daar aanpalende parkeerplaats waren met hekken afgezet in verband met de Powertoolrace. Er naast stond een man in een oranje hesje. Hij verwachtte niet dat het druk zou worden, maar hij hoopte het wel. Toen we hem vertelden dat Madelon haar man had gedwongen om een miniatuurvoertuig te bouwen, zei hij: ‘Wat erg, ik hoop dat hij wint.’
Ook onder de andere vrijwilligers leefde de Powertoolrace nog niet echt. ‘Ik kijk niet uit naar het festival’, was een van de antwoorden, ‘en naar de Powertoolrace ook niet.’ Wel gunden ze Madelon, die werd omschreven als ‘een goede verkoopster’ en ‘een aardige vrouw’, een succes. ‘Ze heeft het verdiend, want ze loopt hier al de hele dag zenuwachtig rond.’
We gingen toeterend weg. Madelon zwaaide niet, ze stond te bellen.
Later las ik op het internet het bericht dat het Heldenfestival een succes was, maar dat er bij de Powertoolrace ‘jammer genoeg weinig deelnemers waren’.
U mag ervan uitgaan dat Arjan van der Wielen heeft gewonnen.
tekst Marcel van Roosmalen foto's Elmer van der Marel
|
Nieuwsbrief
Vond je dit een interessant artikel, abonneer je dan gratis op onze wekelijkse nieuwsbrief.